Zoals wel vaker de laatste tijd zit ik maandagmorgen bij Camperduin over zee te kijken. Dit keer niet alleen maar met Nick, Thijs Udo en Jasper de Haan. Hoewel de wind voor de tweede dag in de goede hoek zit vliegt er geen Vale Pijl langs. 'Het is een uitermate slecht Vale Pijlen jaar' volgens Nick. Dat er zo weinig vogels worden gezien komt niet zo vaak voor. Balen dat dit nu juist moet gebeuren in het jaar dat ik zoveel mogelijk vogelsoorten wil zien. Maar, we hebben de hele maand augustus nog dus wie weet, komt het nog allemaal goed.

Het is bijna negen uur als de pieper gaat; Waterrietzangers, ontdekt door Ruud Brouwer. De vogels zitten in de Bakkersdam bij Petten, vlak om de hoek. Ik bel Ruud voor wat plekinfo en besluit direct te gaan. Ik waarschuw Nick geen Vale Pijlen te ontdekken en vertrek. Bij de Bakkersdam loop ik langs het riet maar zie weinig. Het voelt niet lekker, ik loop hier en Nick kijkt een paar kilometer naar het zuiden over zee. Wat als hij nu een Vale Pijl ziet? Daar zou ik echt niet vrolijk van worden. Ik zoek dus niet al te lang en keer terug naar Camperduin. Nick kijkt nog steeds over de zee en heeft gelukkig geen enkele pijl gezien.

Na een klein uur stopt Nick er mee. Hij gaat de Waterrietzangers proberen. Ik besluit mee te gaan en zo staan we een kwartier later met z'n vieren bij de Bakkersdam. Nog steeds zijn er geen Waterrietzangers te vinden. Nick, Thijs en Jasper vertrekken en ik struin nog een keer langs het riet. Het duurt niet lang en dan verschijnt Cor Hopman ten tonele. Samen lopen we nog een keer langs het riet en dan hoor ik ineens een rietzangerachtig roepje. We pishen en ik rammel met mijn sleutels. Ik kijk met mijn kijker over het riet en dan zit daar ineens een geweldig mooie juveniele Waterrietzanger (# 303) naar me te kijken! De vogel zit niet ver weg en ik probeer Cor uit te leggen waar de vogel zit. Helaas lukt dit niet en de vogel duikt weer het riet in.

Dan duikt Harm Niesen op en we gaan met z'n allen de tweede Waterrietzanger proberen. Harm blijkt een erg handige gadget bij zich te hebben. Hij rommelt wat met snoertjes en drukt op wat knopjes en dan legt hij de hele handel een meter of 15 bij ons vandaan langs de sloot. Het apparaat staat nog geen minuut aan of ik zie ineens iets in het riet; een zeer fraaie Waterrietzanger zit open en bloot voor ons. Iedereen kan de vogel bekijken. De vogel bekijkt Harm z'n gadget even en verdwijnt daarna direct weer uit beeld, het riet in. Wonderbaarlijk die Waterrietzanger-magneten!