Peter's birding year

Even een korte introductie. Werk als onderzoeksassistent bij het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) bij de werkgroep Plant-Dier Interacties. De mooiste baan die er op de wereld te vinden is; ongebonden fundamenteel onderzoek, veel veldwerk en een inspirerende omgeving en collega's. Vogels kijken doe ik sinds mijn 15e, steeds fanatieker en fanatieker. Naast vogelen is twitchen ook erg belangrijk. Ik probeer zoveel mogelijk vogelsoorten in Nederland te zien. De stand is nu 419. Doe ik nog iets anders nuttigs naast het kijken naar vogels? Dit jaar misschien niet maar ik lees erg graag (o.a. Gerard Reve), ben al jarenlang een groot en trouw fan van de NRC, al die uren in mijn auto luister ik naar Arrow Jazz FM (aanrader!) en ben dol op films van de regisseur Peter Greenaway.

Magnus' Magnum Opus

9 oktober 2007  ·  5497 × bekeken

Sinds een dag of vijf worden door Magnus Robb in de Kennemerduinen Grote Kruisbekken gehoord. Hij heeft verschillende keren de roepjes van deze vogels opgenomen en uit de sonogrammen blijkt dat het inderdaad om deze soort gaat. Om er zeker van te zijn dat ik de juiste vogels zal horen, neem ik contact op met Magnus. Ik mail hem met de vraag of ik een keer met hem mee kan als hij weer op zoek gaat in de Kennemerduinen. Gelukkig blijkt dit geen probleem te zijn, ik moet alleen heel stil zijn en mag geen ritselende jas aan. Nou, stil zijn kan ik als de beste en een ritselende jas heb ik al jaren niet meer.

En zo sta ik dinsdagmorgen om een uur of half acht op de parkeerplaats van Parnassia bij Bloemendaal. Magnus laat niet lang op zich wachten. We lopen door de duinen richting de naaldboompercelen waar hij de Grote Kruisbekken diverse keren heeft opgenomen. Magnus volgende valt het me op hoe ongelooflijk scherp en goed hij met geluiden is. De kleinste geluidjes hoort hij direct en hij weet bijna alles meteen te benoemen. Bij het Vogelmeer hoort hij een vreemd roepje en we gaan zoeken. Ik zie het al gebeuren, ontdekken we zomaar een ongelooflijk harde soort, en dit keer ben ik er wel bij! Jammer genoeg is dit niet het geval; het blijkt om een afwijkend roepende Zanglijster te gaan.

We lopen verder en komen bij de percelen met dennenbomen. Magnus heeft zijn bionische oor aangezet en omdat deze alle geluiden versterkt, kan hij direct horen of er ergens misschien Kruisbekken zitten. Terwijl we zo rondlopen komen we verschillende groepjes Kruisbekken tegen. Het blijken hier steeds om de types C, F en X te gaan. In het begin hoor ik de verschillen tussen al deze types nog niet zo goed, maar na een paar keer goed naar de roepjes geluisterd te hebben, merk ik dat ik de verschillen begin te horen. Het is ongelooflijk leerzaam om een keer met iemand die zo veel verstand van vogelgeluiden heeft op stap te zijn. Terwijl we op zoek zijn naar Kruisbekken komen we Roy Slaterus tegen. Hij heeft het plan opgevat Grote Kruisbekken op de foto te zetten en is ook al een tijdje aan het zoeken.

We kletsen eventjes, lopen met elkaar op en zien dan weer een paar gewone Kruisbekken. Daarna gaat Roy weer alleen verder zoeken. Magnus kent goed de weg in het gebied en hij besluit dat het verstandig is om een groter rondje te gaan lopen. Via kronkelende paadjes - waar we nog een heel erg grappige 65+ trimclub tegen komen, de humor vliegt ons om onze vijf oren - komen we weer uit bij nog een aantal percelen met naaldbomen.

Terwijl we hier lopen hoort Magnus ineens weer een groepje Kruisbekken. Hij zet zijn bionische oor aan en zijn koptelefoon op. Ik sta doodstil naast hem en durf niet te bewegen. Ik hoor Kruisbekken roepen, volgens mij type C, maar ik hoor nu ook andere roepjes. Magnus steekt ineens zijn duim op: Grote Kruisbekken! Ik luister en luister en hoor duidelijk verschillende roepjes door elkaar. Het lijkt alsof de vogels aan het einde van het perceel in de toppen van de dennen zitten. Na ongeveer anderhalve minuut zijn de vogels stil. 'Grote Kruisbekken!', zegt Magnus tegen me. Ik scan de boomtoppen af en zoek de groep Kruisbekken terwijl Magnus zijn opname's aan het beluisteren is. Na een tijdje zegt hij tegen me dat er volgens hem 5-6 Grote Kruisbekken te horen zijn. Ik krijg de koptelefoon op en luister naar dat deel van de opname waar de vogels goed te horen zijn. Ik herken de roepjes, die hoorde ik kort daarvoor live!

Magnus belt met Roy en het blijkt dat hij de vogels ook gehoord heeft toen hij bij het Vogelmeer liep. We zoeken gezamenlijk nog een keer de verschillende percelen af, maar de groep Grote Kruisbekken blijft onvindbaar. Wel vinden we nog een stuk of vijf Kruisbekken van het type C, maar daar blijft het bij. Roy gaat naar huis en wij lopen terug naar de parkeerplaats. Hier neem ik afscheid van Magnus. Ik bedank hem voor de gezellige en leerzame ochtend en zijn onontbeerlijke hulp bij het vinden van de Grote Kruisbekken.

Thuisgekomen krijg ik e-mail van Magnus met het goede nieuws dat hij na het bekijken van de sonogrammen van vandaag helemaal zeker is dat het inderdaad Grote Kruisbekken (# 320) zijn geweest. Meer plekinfo is op deze site te vinden bij de 'recent sightings' van vandaag.

Magnus in actie