Alwin's Birding Year

Jaarlijsten is anno 2008 populairder dan ooit. Wie droomt er immers niet van, om het legendarische jaarlijstrecord van Jan Wierda te overtreffen. Alwin Borhem denkt daar in ieder geval wel af en toe aan. Hoewel de Amsterdamse twitcher nog niet zeker weet of hij definitief voor het record gaat en de Jan Wierda trofee voort laat leven als de Alwin Borhem trofee, staat wel vast dat hij boven de 300 soorten uit wil komen. Dat zal ongetwijfeld op korte termijn gaan gebeuren, waarna het echte sprokkelen kan beginnen! Om die reden is hij wekelijks en ondertussen bijna dagelijks op pad om de (laatste en nieuwste) soorten binnen te slepen. Volg hier zijn (om)wegen om dat te bereiken en stap in de wereld van het jaarlijsten!

5 zoekacties, 1 nieuwe soort = 305

20 augustus 2008  ·  4717 × bekeken

De resultaten zijn goed. De lijst wordt steeds langer. Het gaat redelijk "voor de wind". Er zijn echter ook momenten dat het niet mee zit en da's ook goed om te realiseren. Het motto is "pakken wat je pakken kan", maar "misgrijpen" ligt daarvan in het verlengde!

19 augustus zat ik voor het werk langs de A-12 bij Nieuwegein. De "onrustige" piep-telefoon stond uit, want goede concentratie was even gewenst. Christian wist me te vinden en vertelde dat verderop langs de A-12, bij Ede een Citroenkwikstaart gemeld werd. De andere telefoon ging aan, wat resulteerde in een 10-tal gemiste oproepen! Een uurtje later was ik samen met Aart, Luuk, Rein en Sander Pruiksma (waarnemer) op de locatie. Ons zoekwerk leverde niets op, zelfs geen gele kwik. We hoorden dat een groep van 20 exemplaar even voor onze aankomst de snelweg overgevlogen was. We achtten het mogelijk dat deze groep de Bennekomse Hooilanden had uitgekozen om weer neer te strijken. Hier eenmaal aangekomen zagen we veel hooi en weinig land. Het hele plas-dras gebied was dichtgegroeid. Luuk en Rein hebben nadien nog een locatie direct langs de snelweg bekeken, wat uiteindelijk een aardige groep gele kwikken opleverde. Ik ben weer aan het werk gegaan in Ede, om even later de A-12 af te zakken, naar Woerden. Vanuit Woerden ging ik richting huis, maar reed Amsterdam snel in Noordelijke richting voorbij. Ik belandde in Mariendal/ Den Helder waar die middag een Rosse Franjepoot gezien was. Deze had helaas plaats gemaakt voor 3 Grauwe Franjepoten: een leuke troostprijs natuurlijk! Op de terugweg naar Amsterdam reed ik nog even langs de Dijkgatsweide om de dagteller Grauwe Franjepoten op 5 te zetten!

Qua afstand was 19 augustus niet heel bijzonder. Voor het werk had ik al een A-12 dagje gepland, daar kwam de Citroen kwik bij en na Amsterdam schoot ik iets verder door! 20 augustus verliep iets onregelmatiger. Voor AH zag ik 's ochtends de Apeldoornse filialen (waar overigens een leuke actie staat te gebeuren) en 's middags stond Amersfoort op het programma! Ik was op het uitstekende idee gekomen om 's avonds een waarneming van Ralreiger te gaan checken in Spijkenisse. M'n adviseur vond dit geen goed plan en raadde het zelfs af. Het leek hem zinvoller om naar de melding van een draaihals te gaan bij Lelystad. Achteraf gezien had ik gewoon moeten luisteren. Op de eerste plaats omdat de foto's die ik vanuit lelystad ontving een mooie draaihals laten zien en op de tweede plaats omdat ik dan op een steenworp afstand van Den Oever had gezeten. Eigenwijs als ik ben sloeg ik het advies in de wind en reed naar Spijkenisse! Ik heb het er uiteindelijk 20 minuten uitgehouden! Om een lang verhaal kort te maken... rond 20.00u arriveerde ik bij de pier net buiten Den Oever! Voor het leedvermaak wil ik best melden dat een kwartier voor m'n aankomst de draaihals nog vrolijk in een boompje "mooi" zat te doen! Toen ik de dijk op staptje koos de vogel kennelijk het hazenpad! En dan sta je flink te balen!!! Samen met Bob heb ik de hele dijk van voor tot achter, onderste boven gekeerd, maar het leverde helemaal niets op! Er zijn heel was scheldwoorden de dijk overgegaan. Door de wind waaide dat allemaal gelukkig snel weg!

Tussen alle bedrijven door ben ik in de avond van 18 augustus nog even naar de Sophiapolder geweest, nabij Oostburg/ Zeeland. Vorige week werd m'n aandacht gevestigd op de Sneeuwgans die hier rondscharrelt. Bij navraag bleek deze sneeuwgans net zo wild te zijn als alle Grote Canadese Ganzen en Casarca's. Dit exemplaar zou zelfs een iet wat Canadees accent hebben laten horen! Het verdient niet de schoonheidsprijs, maar in dit jaar van getallen, telt alles wat acceptabel is (geen waterdichte omschrijving, maar de richting is ongetwijfeld helder). De keuze was eenvoudig: de rit naar Oostburg moest gemaakt worden enwel zo snel mogelijk! Tegen 19.30 waren er nog maar weining ganzen in het plassengebied. Alles kwam geleidelijk binnen druppelen vanuit dezelfde vliegrichting. Ik ben tegen de (aankomst)richting in gaan zoeken en kwam uiteindelijk 400 meter verderop bij een akker terecht die kennelijk recentelijk geoogst was. Een 100 tal ganzen was hier aan het fourageren, waaronder de sneeuwgans. Mission completed! Soort 305/ 358 staat genoteerd!