Na ruim 53.000km in 6 maanden tijd kan ik er best begrip voor opbrengen dat m'n voertuig ook wel eens geen zin heeft zich te verplaatsen. Vandaag had ie zo 'n moment. Alles ging voorspoedig, totdat we de Haringvliet-Sluizen opreden. We waren ditmaal overigens niet doelloos aan het rondtoeren (mooi te verwoorden als trainingsrondje), maar gericht opweg naar een Roze Spreeuw. Gisteravond werd het bericht de wereld ingeschoten dat een adulte Roze Spreeuw z'n bivak had opgeslagen bij Neeltje Jans. Hoogst waarschijnlijk niet om de volgende dag de hier gevestigde touristische attractie te bezoeken, maar meer om wat voedsel in te slaan bij het lokale bes-afgifte-punt (soort van Koek en Zopie, maar dan voor spreeuwen).
Goed...M'n auto begon dus heftig lucht uit te blazen, op het moment dat ik gas gaf. Ik vermoedde niet dat het z'n laatste adem was, maar echt vrolijk klonk het niet. De auto uit en weer aan zetten hielp niet en het openen van de motorkap leverde alleen maar smerige handen op. Er zat dus niets anders op dan de "hulplijn" (merk mag natuurlijk niet genoemd worden) in te schakelen! Via een geavanceerd systeem zagen "ze" dat ik (te Goedereede) 300m verwijderd was van een tankstation. Als ik daar zou wachten, werd getracht binnen 60 minuten hulp te sturen (dat is ook wat een "hulplijn" behoort te doen). Verrassend genoeg verscheen nog geen 5 minuten later de ANWB al, die door m'n hulplijn getipt was. Slecht 45 minuten (zeer professioneel) prutsen onder de motorkap, leverde weer een herboren auto op! De snelheid waarmee alles ging was verbazend! Nog geen uur na de storing vervolgden we weer onze weg naar de Roze Spreeuw! De monteur in verbijstering achterlatend, in de wetenschap dat we hier alleen maar waren voor een vreemde vogel! Had ie daar nou zo hard voor gewerkt??!!
Een kwartiertje voordat we op de plek arriveerden waar de vogel gisteren voor het laatst gezien zou zijn, werd ie via het RBA systeem doorgegeven. De wave (zoals in een stadion) ging door de auto heen en de snelheid,... werd niet opgevoerd (dat had de monteur tijdelijk afgeraden). Even later, en direct bij het verlaten van de auto vloog een prachtige nummer 304 triomfantelijk z'n rondje! De roze spreeuw trok op met diverse spreeuwen en verdween regelmatig in de bossages. Desondanks slaagde Christian erin wat foto's te maken. Na de gebruikelijk ontlading bleven we nog even hangen en vertokken daarna richting Nieuw Haamstede en wijde omgeving om wat Libellen en vogels te bekijken.
Leuk was het gesprek tussen enkele vogelaars bij het Bokkegat die in vervoering raakten van hun eerste Oeverloper... of nee, was het soms toch een Smient! Toen we hen attendeerden op de roze spreeuw, vroegen zij verbaasd of wij ons niet vergisten. "Weet u zeker dat het geen Albino was..."?
