Er lijkt weinig activiteit te zijn, maar niets is minder waar. Ik heb al wel eens geroepen dat het leuk is om de dag volop te benutten: lekker vogelen van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. De nacht is er nu ook nog bij gekomen, want ook dan vliegen ze. Alleen zijn het geen vogels maar vlinders, nachtvlinders wel te verstaan!
7 augustus begon het op de Zanderij Crailo, te Hilversum. Ik kon een nachtje meekijken bij het "op licht" vangen van nachtvlinders. Met behulp van een krachtige lamp + electriciteit, een doek, boeken, potjes en veel enthousiasme worden de beestjes op naam gebracht. Ik dacht dat ik rare trekjes kon vertonen bij het scoren van een nieuwe vogelsoort, maar op de Zanderij kunnen ze erook wat van. Hans van Oosterhout weet in alle rust een potje onder de loep te nemen, maar door als een wesp gestoken en als een kind zo blijk veert ie op uit de stoel om die ene "Gooise nieuwe" van het doek te grijpen (met zorgvuldig beleid)! Het in de potjes krijgen van zo'n nachtvlinder blijkt nog een hele kunst te zijn. Ik had in ieder geval nog niet altijd de juiste techniek te pakken. De beestjes kwamen in alle soorten en maten langs; van een Dennenpijstaart, Kleine beer, Puta-uil tot Volgeling en Gewone Stofuil. Ik heb weer veel geleerd.
9 augustus gingen Christian, Thijs en ik naar de Maashorst om nachtvlinders te bekijken. Thijs had hier de juiste spullen voor kunnen lenen (tot aan het agregaat aantoe). Nu we toch in de buurt waren, brachten we een spoedbezoek aan trektelpost Brobbelbies Noord. Wegens het 25 jarig bestaan van vogelwacht Uden, wordt hier dagelijks continu, van zonsopkomst tot zonsondergang, geteld. Ook toen wij rond 20.45 arriveerden stonden de die-hards er nog! Het zal de afgelopen dagen even doorbijten zijn geweest, want soms 130 vogels in 12 uur tijd langs zien komen, zal niet altijd tot enorme motivatie hebben geleid. Een eerste morinel en vandaag (17 aug.) 5 visarenden + 3 duinpiepers zal er zeker aantoe bijdragen dat het doel wordt bereikt. De nachtvlinders, waar we uiteindelijk voor gekomen waren, vlogen goed en de sfeer was top! Een doodstille, aarde donkere Maashorst, helder hemel, de maan die langzaam voorbij gaat en 1 fel, oogverblindend licht om nachtvlinders aan te trekken! Doordstil was het overigens niet, want het agregaat pruttelde gezellig op een meter of 50 afstand. Tot een uurtje of 02.00 kwamen diverse leuke soorten op het doek, totdat we ontdekt waren door Badman (engels)! Klinkt natuurlijk bijzonder flauw, maar ik bedoel ermee dat diverse vleermuizen duikvluchten maakten om onze aanstormende vlinders weg te kapen, vlak voordat zij het doek konden bereiken. Het was een leuk schouwspel, maar het ging wel voorbij aan ons doel! Dus licht uit... en op naar huis!
12 augustus reden Christian en ik 's avonds opnieuw naar de Maashorst/ telpost Brobelbies Noord. Ditmaal om twee uurtjes mee te tellen en om nachtzwaluwen op de weg te zien zitten (want dat doen ze)! Het was een geslaagde actie. Zoals verwacht vloog om 21.45 een nachtzwaluw langs de telpost en ging deze een meter of 200 verder, op de weg zitten. Uiteindelijk zagen we twee exemplaar boven de weg fourageren, om hierna telkens weer op de weg te gaan zitten.
14 augustus stond ik met Christian, Thijs (ondertussen verhuisd naar Wageningen) en Sjoerd op een donkere Grebbeberg nabij Rhenen/ Wageningen. Een hele reeks nachtvlinders trok weer aan ons voorbij. Ze kwamen niet alleen vanuit de lucht (tussen de bomen door), maar scharrelden ook rustig over de bosbodem naar het doek toe! Niets ontkwam aan m'n scherpe blik en snelle vangtechniek (grapje). Alles werd door Christian en Sjoerd vakkundig op naam gebracht. Toen het eenmaal rond 02.00u onverwacht donker werd (agregaat was door z'n energiebron heen) pakten we alles bijelkaar en vertrokken met een tevreden gevoel huiswaarts!
16 augustus startte eindelijk weer een vogel-weekend. In de vroege ochtend kregen Christian en ik een minuut of 45 rustig de tijd om bij Camperduin over zee te kijken. Een enkele Jan van Gent (en nog minder zwarte zeeenden) vloog voorbij. Een RB-alert verstoorde de rust en gaf aan dat het tijd was om te vertrekken. Een tweetal waterrietzangers waren bij de Abtskolk ontdekt. Het zoekwerk leverde helaas niets meer op. Een in de omgeving wonende steenuil en 16 patrijzen waren een leuke troostprijs. Gelukkig kregen we een tweede kans op waterrietzanger; nu bij de Bakkersdam. Ditmaal was lang zoeken niet nodig; een juveniele waterrietzanger liet zich al snel enkele malen werkelijk prachtig bekijken en horen. Via de bollenvelden bij 't Zand reden we naar Den Oever. Hier zwom in de waddenhaven een roodhalsfuut rond. Op de dam kwamen we Wietze (opnieuw) tegen, die ons vertelde zojuist een graszanger gezien te hebben in "De Bak"/ "Het Schor". Het beestje wist ons te vinden, in plaats van dat wij moesten zoeken. De vogel kwam vanuit zangvlucht vlak voor ons op een tak zitten. De weg richting huis liep langs de Dijkgatswijde. Grauwe Franjepoot, bosruiters, kleine strandlopers en groenpootruiters waren hier de leuke soorten.
17 augustus werd ook volledig besteed aan vogelen. Ditmaal met een collega, die heel graag wilde weten wat dat toch allemaal betekent..."vogels-kijken". Om 07.00 pikte ik Erika op in Amersfoort en een uurtje later liepen we langs/ in/ over de Bakkersdam. In een half uur tijd trokken 140 watersnippen langs en diverse groepjes gele kwikstaarten. Helaas voor Erica liet een waterrietzanger zich niet zien (was toch een aardige soort geweest om je twitch-carriere mee te beginnen). Zittend bij de land-trektelpost Hondsbossche zeewering en kijkend naar de Putten heb ik getracht het verschil uit te leggen tussen Groenpootruiters, witgatjes en bosruiters. De steenuil hier in de buurt sprak geloof ik iets meer tot de verbeelding. Net als gisteren gingen we via alle bekende bollenvelden naar Den Oever en de Dijkgatswijde. Ook nu was de roodhalsfuut en graszanger aanwezig. Het enige verschil zat 'm in de grauwe franjepoot. Deze had gezelschap gekregen van een tweede exemplaar. In de ezumakeeg hoorden we later dat er gisteren waarschijnlijk al twee exemplaar gezien waren. Het plasje langs de N31 nabij Harlingen zat vol met watersnippen; ik telde er 149. Zowel de Ezumakeeg Noord als Zuid stond tot de rand toe vol met water. De diversiteit aan vogelsoorten was niet heel groot. 2 reuzensterns zorgden voor wat af afwisseling. Na 11 uur vogels kijken "mocht" ik gelukkig ook nog heel even naar "Achter de Zwarten". Na een kwartier was het toch echt genoeg geweest, alhoewel ik nog wel even had door kunnen gaan. Maar goed... het was ook uiteindelijk een touristische route vandaag om Erika eens te laten zien wat er nou gebeurt in zo'n weekend!
