Je voelt het aan alles. Er is een verandering op komst. De dagen worden korter, de appels beginnen rood te kleuren en ook de noten aan de bomen krijgen vorm. Ik moest toch iets bedenken om een bruggetje te slaan naar de volgende onzinnige zin: de herfst komt snel dichterbij! Aardige aantallen Grutto's zijn al vertrokken naar meer zuidelijke oorden en ook vele andere steltjes die hebben gebroed in het hogen noorden (wherever that may be) melden zich langzamerhand in onze streken. Over een week of drie worden we weer overspoeld door Waterrietzangers en kunnen we positie innemen bij die ene (of twee) goede plek(ken) aan de kust om die Vale Pijl langs te zien keilen. Laat maar komen, zou ik zeggen. Ze worden met open armen ontvangen.
Bosjes kloppen: En dan begint het echte werk. Lekker bosjes kloppen en kijken wat er uit te halen valt. Ik merk het; ik loop wat op de zaken vooruit. Eerst nog even ergens een Bijeneter vandaan plukken en een tactische plek uitkiezen voor een overvliegende Roodpootvalk. Dan komt alles echt wel goed. Dat bosjes kloppen zal nog lastig worden dit jaar. Eerst maar eens een methode zien te vinden om dat zonder al te veel verstoring aan te pakken. Maar ook daar komen we vast wel uit.
De gedragsregels voor vogelaars (like "terms of conduct"), die door ons en voor ons zijn opgesteld, geven in ieder geval voldoende handvatten om naar te handelen. De gedragsregels zijn op www.dutchbirding.nl terug te lezen via de volgende link: http://www.dutchbirding.nl/page.php?page_id=58
Gebod 5 pak ik er graag even uit. Hier staat:
,,Bedenk dat iemand die een eind onderweg is geweest of een vrije dag heeft genomen om een bepaalde vogel te zien, misschien onder grotere spanning staat dan uzelf. Schroom echter niet vogelaars op hun gedrag aan te spreken indien zij er blijk van geven de gedragsregels niet te kennen.´´
Voor een twitcher, soortenjager of vogel-minnende postzegelverzamelaar (als dit scheve of gekwetste gezichten oplevert, lees er dan vooral in dat ik mezelf zo omschrijf) is het erg prettig als je vriendelijke of rivaliserende collega-twitcher net niet die ene stap extra zet waardoor dat beestje de neiging voelt opkomen om weg te vluchten (dus verstoord wordt). Best lullig als je van ver komt, alles op alles hebt gezet de soort te scoren, of het nou voor je dag-, maand-, jaar-, provincie of levenslijst is, en je vriend of concurrent (twitcher, fotograaf, beginneling of ervaringsdeskundige) heeft 'm net doen opvliegen. Dus met andere woorden: keep distance, mind your (last) step, watch out and behave.
Gebod 5 heb ik nu natuurlijk volledig verkeerd uitgelegd en uit z'n verband getrokken. Ik heb het bekeken vanuit de twitcher, zonder een duidelijke omschrijving te geven van de criteria waaraan je moet voldoen om als twitcher bestempeld te worden. Soort verstoord of weggevlogen = geen nieuw streepje of vinkje op de lijst. Dus een klote gevoel dat je ´hem´ niet hebt. Niet in of uit kunnen lopen op je concurrent en hierdoor behoorlijk slecht kunnen slapen, tot nachten lang liggen woelen.
Omdat je een soort zou kunnen missen, moet je hem niet verstoren. Dat is de gedachtenkronkel zoals ik die nu heb neergezet. In real life (dus buiten in de natuur en niet vanachter de laptop op 7 juli 2009) draait het natuurlijk om de vogel die een hartverzakking krijgt, een broedgeval dat mislukt, een plantje dat wordt vertrapt. Kortom, de flora en fauna die je door jouw verstorende, soms onbewust lompe gedrag aan gort helpt, terwijl juist door een grote groep professionals en vrijwilligers zo hard gewerkt wordt om diezelfde flora en fauna in stand te houden en/of tot iets prachtigs uit te bouwen.
Nou, genoeg onzin. Verder gaat alles goed met me! Wat de jaarlijst betreft gaat het ook best aardig. Een Woestijntapuit hier, een Ralreiger daar en nog effe snel een Aziatische Goudplevier meepikken geeft de burger weer volle moed.
Het lijkt allemaal best aardig te gaan, maar ik moet het nog maar zien. En de stand? Ik schuur behoorlijk aardig tegen de 300 aan. In 2008 bereikte ik die op 20 juli met een Vale pijl. Tegen die tijd had ik al wel bijvoorbeeld een Waterspreeuw en Vale Gier. Dit jaar heb ik gelukkig een Iberische Tjiftjaf en Ralreiger op zak.
Tot in het veld!
