Marc Gottenbos zei vanmiddag (23 augustus) dat het verhaal over Waterrietzangers & Libellen er nu wel lang genoeg op gestaan had. Je begrijpt, ik dook natuurlijk meteen achter de laptop. Ditmaal gaat het over een Roodpootvalk en, jaja... vlinders!
Roodpootvalk 308
Zaterdag 8 augustus reed ik 's avonds richting Alkmaar om een rondje langs de bollenvelden te maken. Het rustige avondje werd om 19.00u abrupt verstoord toen via een RB-Alert een Roodpootvalk werd doorgegeven. Een vogel die ik in het voorjaar gemist had en voor nu een welkome aanvulling kon worden. Maar dan moest ik wel direct naar het Lauwersmeer rijden. "Wat een gedoe"... schoot door me heen!
De gedachten werden echter op nul gezet en de routeplanner wees het Lauwersmeer al aan. Het werd niet Alkmaar linksom voor de bollenvelden, maar nu Alkmaar rechtsom, richting de A-7 voor Groningen. Vlak nadat het stuur omgegooid was, belde ik Rommert om naar wat meer details te vragen. De vogel vloog wat rond boven een akker en leek nog geen aanstalten te maken om te vertrekken.
Zo'n 15km voor aankomst nam ik voor een tweede maal contact op met Rommert om naar wat laatste informatie te vragen. Sinds de ontdekking was de vogel niet van de akker weggeweest. Dat zag er dus goed uit! Na een snelle rit kon ik rond 20.30u nr 308 aan de lijst toevoegen.
Ondanks de vrij lekkere avond (beetje bewolkt, wat wind en een waterig zonnetje) had ik het koud en stond ik met klamme handen te beven als een rietje. Gedrag dat misschien past bij het zien van een enorme zeldzaamheid. Nu was het de ontlading bij een Roodpootvalk twitch. Heerlijk!
Een kwartiertje later volgde ik met een tevreden gevoel alweer de bordjes richting Amsterdam (Die staan hier nog niet, maar voor de beeldspraak past het wel in het verhaal).
4e Waterrietzanger
De volgende dag, zondag 9 augustus, pikte ik eerst Christian op, om daarna vlakbij Muiden, Mark de Vries te ontmoeten. De ochtend wilden we besteden aan Waterrietzanger (Bakkersdam), om daarna in een rustig tempo alle bollenvelden af te gaan. Na een krap uurtje zoeken vonden we aan de noordzijde van de Bakkersdam 1 exemplaar.
Het juiste geluid
Het maken van speciale geluidjes helpt hier altijd wel een beetje bij. Denk niet aan geschreeuw, geklap in je handen of gejoel. Das eerder het geluid waarmee je sommige mensen aantrekt of juist afstoot. Het gaat meer om het produceren van lieflijke "psjh" geluidjes. Daarnaast is het handig om wat speeksel tegen je gehemelte te brengen, zodat het daar extra vochtig is (vrij logisch gevolg). Vervolgens moet je iets met je tong doen waardoor je een natte, waterige "T" -klank krijgt. Vandaar waarschijnlijk ook de term: "Waterrietzanger". Nou..., en daarna komen vanzelf de vogels tevoorschijn. Welke vogel het dan uiteindelijk is moet je nog zelf even uitzoeken. Maar das een koud kunstje....toch? Dus voortaan altijd langs de gehele Bakkersdam lopen, terwijl je psjh psjh psjh doet en waterige T -klanken voortbrengt. Dat helpt echt! Met een groepje stil staan op 1 plek en niets doen, is misschien niet de meest succesvolle strategie om te zoeken.
De route langs de bollenvelden was net zoals alle andere keren prima vol te houden. Je telt alles wat erop zit, pakt hier en daar een lachstern of poelruiter mee en hoopt nog iets anders onverwachts tegen te komen.
Zo herhaalde zich dat ook dinsdagavond 11 augustus. Na het werk, in de zon, zittend op een strandstoeltje langs een bollenveld, met een bakkie maaltijdsla op je schoot. Ideaal! Naast de Poelruiters en Lachsternen dobberde er ditmaal ook een Grauwe Franjepoot langs.
Ook de vlinders blijven vliegen
In de agenda stond dat ik op donderdag 13 augustus samen met Christian vlinders ging kijken. Gelukkig waren de weersvoorspellingen prima. Hoge temperatuur, minimale windkracht en veel zonneschijn.
In de ochtend moest alles nog even op gang komen. Op de eerste plaats ikzelf; 45 minuten verslapen is me niet eerder overkomen. Op de tweede plaats viel 's ochtends vroeg het weer wat tegen. Er was veel bewolking en er stond een aardig briesje. Tenslotte begon Christian sterretjes te zien, terwijl we bij het Eemmeer stonden. Dat gebeurt wel vaker, maar ditmaal waren het van die zwarte, die voor de ogen twinkelen (meer een psychisch effect dan dat het echt fysiek tastbare sterren zijn--> misschien goed om er even bij te vermelden).
De oplossing kon eventueel gevonden worden in eten & drinken. Soms kan het namelijk heel simpel zijn! In Voorthuizen vonden we een mooie supermarkt met een ruime keuze aan producten. We sloegen het één en ander in en reden vervolgens rechtstreeks naar de vuilnisbelt van Barneveld. Niet om zo snel mogelijk weer van onze boodschappen af te komen, maar om Raven aan onze mooie maandlijsten toe te voegen.
Van hieruit reden we naar een zanderig gebied. Zo één, zoals je er wel meer van hebt op de Veluwe. In 3 uur tijd struinden we door het hele gebied en konden we onze lijstjes prima aanvullen. We gingen verder en nu richting de Overijsselse Vecht (en das vast een hele ruime benaming voor een mooie streek). Ook hier keken we onze ogen uit naar alles wat ronddwarrelde aan vlinders. "Het moment komt steeds dichterbij dat ik alles ga onthouden en herkennen".
Vale Gier & Vlinders
Vrijdag 14 augustus werden de plannen gemaakt voor de volgende dag. Thijs zou meegaan en was dit jaar voor vlinders nog niet op de Sint Pietersberg geweest. De bestemming voor zaterdag 15 augustus was dan ook vrij snel bepaald. Toen 's avonds een Vale Gier in Zuid Limburg werd doorgegeven was het alleen nog maar nodig de tijden wat aan te passen. In plaats van 09.00 uur Maastricht werd het nu 07.30 uur Gulpen. Via Hilversum, Wageningen en een lekkere vlaaienbakker in Gulpen belandden we bij hetzelfde dorp rond 08.00 uur bovenop een heuvel, om de Vale Gier te zien ontwaken. Echt lukken wilde dat niet. Wellicht had ie ervoor gekozen om een keertje uit te slapen. Ook dat moet je respecteren!
Dipje
Na 3 uur posten was het mooi geweest en besloten we ons geluk elders te gaan zoeken (eigenlijk is het beproeven). Hans van Oosterhout wandelde toevallig langs en gaf nog de gouden tip om iets langer te blijven wachten. We sloegen het advies echter unaniem in de wind en reden snel de heuvel af.
In onze speurtocht naar diverse beestjes vervolgden we onze weg richting Valkenburg. De supermarkt hier was zeker niet het doel, maar wel een mooie bijkomstigheid. Ons proviand werd bijelkaar gezocht en meegenomen naar de Sint Pietersberg. Echt succesvol waren we hier overigens niet. De doelsoorten werden niet gevonden. Achteraf gezien lag dit niet alleen maar aan de soorten zelf (alhoewel die wel het grootste verwijt krijgen), maar moesten we ook een beetje hand in eigen boezem steken. De aandacht werd niet heel erg lang vastgehouden.
Beschouwing (zonder al te veel onderbouwing en uitzoek werk).
Vaak zit het mee (een twitchbare Roodpootvalk voelt lekker) en soms zit het een enkele keer tegen (Vale Gier niet gevonden). Het algemene beeld tot nu toe is dat het allemaal vrij voortvarend gaat. Persoonlijk ben ik gematigd positief. Met Rootpootvalk erbij kom ik dan wel uit op 308 soorten, maar er kunnen nog makkelijk 1, 2 of 3 soorten van de lijst gehaald worden. Daarnaast heb ik dit jaar al heel vroeg alle reguliere haalbare wintersoorten opgehaald, terwijl ik in 2008 nog erg veel soorten vanaf eind september bijelkaar moest zien te sprokkelen. Al met al ga ik stug door, met in het achterhoofd dat het een lastige klus wordt.
Bij het volgende stuk pak ik het op vanaf 17 augustus en waag ik me er weer eens aan om heel kort in te gaan op wat actueels.
Tot in het veld!
