2019 is toch wel de definitieve doorbraak van de 'YES IT CAN' beweging olv Arnoud :)
Grijskoppurperkoet
Tja, hoe serieus moet je deze soort dan nemen? Aan de ene kant kun je stellen: waarom niet? Ongeringd en goed in de veren dus rijden! Maar waar leg je dan de grens? Of is die grens langzamerhand wat aan het verschuiven? Waren we vroeger wellicht te conservatief met betrekking tot wat wel en niet kon, of zijn sommigen van ons de realiteit nu een beetje uit het oog verloren?
Een post van het forum vat het wat dat betreft wel een beetje samen:
Max Berlijn · 25 september 2019 08:45, gewijzigd 25 september 2019 11:28
“Met de recente gevallen van o.a. GPK, Witte Ibis, Indische Kievit en Schildraaf lijken we de “randen” op te zoeken van wat voor mogelijk wordt geacht als wild geval in NL te geraken. Betreffende Aziatische soorten hebben we dat al een tijdje geleden gedaan (o.a Chestnut-eared Bunting, 3 ver oostelijk voorkomende Phyloscopen, Daursche Spreeuw (??) en recent Grijskopkievit) over het algemeen heeft aanvaarding als van wilde herkomst van deze Aziatische soorten zich “bewezen” door herhaling van gevallen in de juist verwachte tijd. Voor een aantal voorheen onmogelijk gedachte centraal Aziatische soorten geldt dat ook (Steenortolaan). Of deze mogelijke nieuwe kandidaten ook ooit door de meeste waarnemers als van wilde herkomst worden aangenomen zal mede door “goed voelende” toekomstige gevallen in NW Europa moeten blijken. Helaas heb je als soorten verzamelaar voor je NL lijst die tijd niet en moet meteen handelen in de hoop dat je “investering” juist zal blijken in de toekomst. Een goed voorbeeld van “eind goed al goed” is misschien de Langstaartklauwier. De eerste NW Europa gevallen werden met grote argwaan over wildheid bekeken. Je kreeg per land 1 kans en inmiddels hebben we deze soort als “Blokker” (hoewel, recent België..) in onze harten gesloten. Het kan ook helemaal anders, denk aan Weidegors en Langstaartroodmussen. De eerste NW Europa gevallen werden met groot enthousiasme ontvangen maar inmiddels weten we beter.”
Kortom: achteraf is makkelijker praten.
Na meerdere afgewezen gevallen van deze soort is het natuurlijk de vraag waarom deze vogel dan wel wild is en die anderen niet. Zo staat bij de afgewezen gevallen het volgende vermeld:
- Schuddebeurs 21 december 1988 t/m 15 februari 1989: 57 dagen
(identification accepted; considered to most probably belong to race P p poliocephalus, which is a highly unlikely vagrant; pending further clarification of vagrancy potential in swamphens, this record is not accepted).
- Kockengen 23 mei 2009
photographed (@ identification accepted but the CDNA doubts a wild origin because of the bird's confiding behaviour and its habitat (grassland); there was no information about it being ringed or not)
- De Meern 8 t/m 25 juli 2009: 18 dagen
photographed (@ identification accepted; probably same bird as individual recorded near Kockengen; at De Meern, it stayed in a little marsh in a park surrounded by houses; it was confiding and even ate bread crumbs on one occasion)
- Zijdekade, Overheicop 16 t/m 18 juni 2017: 3 dagen
Niet aanvaard, gepubliceerd in jaarverslag CDNA
Porphyrio poliocephalus 16-18 June, Zijdekade, Overheicop, Zederik, Zuid-Holland, adult, photographed (@ not considered genuine vagrant as a small zoo within a few kilometres of this location is known to breed swamphens; bird was documented to be unringed).
Ongeringdheid zegt bij deze soort overigens niet zoveel aangezien de soort niet op de lijst van ringplicht staat.
Wat echter in het voordeel van dit geval spreekt is dat er eigenlijk geen sprake is van 1 van de bovengenoemde redenen om de soort af te wijzen:
- Dit geval zou betrekking hebben op ondersoort: P p seistanicus. Een ondersoort die in ieder geval trekbewegingen vertoont.
- Dit geval zat in een habitat die je voor de soort zou mogen verwachten
- Van dit geval is in ieder geval niet vastgesteld dat deze broodkruimels at. Van horen en zeggen bleek deze vogel ook vrij schuw te zijn
- Voor zover bekend zit er geen fokker van purperkoeten in de nabije omgeving.
Persoonlijk zou ik voor een soort waarvoor geen ringplicht geldt en waarvan bekend is dat deze wel in Nederland wordt gehouden (als is mij niet bekend in hoeverre dat geldt voor P p seistanicus) iets meer bewijs willen zien dat we uit mogen gaan van een wilde vogel. Denk aan droogte in de broedgebieden met daardoor meer gevallen tegelijkertijd in Europa (vergelijkbaar met hoe de eerste Westelijke Purperkoet op de Britse lijst verscheen).
Desondanks gaat deze waarneming worden ingediend en volgt er daarom een update in het voorspelspel. Eens kijken wie deze soort allemaal hebben voorspeld:
…
…
Helemaal niemand. (Overigens is de Westelijke Purperkoet maar liefst 9 keer voorspeld)
Schierzwaluw
Is het een Huisgierzwaluw? Is het een Kaffergierzwaluw? Is het gewone Gierzwaluw met witte stuit? Nee! Het is een Horusgierzwaluw … Of toch niet? Ik begreep uit de wandelgangen (lees het forum) dat de schierzwaluw als zodanig zal worden ingediend. En ja, dan doe je natuurlijk mee aan het voorspelspel. Hoe onwaarschijnlijk ook, de soort is voorspeld! En wel 1 keer. De voorspeller die deze soort op zijn voorspellijst durfde zetten is niemand minder dan Robert Keizer.
Zelf zegt Robert hierover:
“Mocht het hem lukken er een Horus van te maken en te laten aanvaarden ben ik de grote winnaar van het voorspelspel ;) En tegelijkertijd de grootste schlemiel omdat ik beide voorspelde soorten Saker en Horus niet gezien heb ...”
Dat zou wat zijn. Nog geen jaar bezig en we kunnen alweer een nieuwe lijst inleveren.
Voorlopig heb ik nog geen overtuigend verhaal gehoord dat het toch echt een Horus is en niet 1 of andere hybride. Ik vernam tevens dat dit ook allemaal achter de schermen gebeurt, dus dat het ook wel een hele tijd kan duren voordat deze argumentatie boven tafel komt. We gaan het zien.
Grote Vale Spotvogel
Ik kan mij nog een mysterybirdquiz van een paar jaar geleden op het DB najaarweekend herinneren waar deze soort in zat. Veel mensen werden op het verkeerde been gezet omdat erbij werd gezegd dat de soorten in het spel allemaal in Nederland zouden kunnen worden gezien. Grote Vale Spotvogel stond op dat moment niet echt op onze radar. Ongelofelijk dan ook, dat wij hier eerder een Grote Vale Spotvogel dan Oostelijke Vale Spotvogel hebben. Dit blijkt ook wel uit de voorspellingen: 0 tegen 31.
Conclusie:
We zijn als collectief nog steeds niet echt goed in staat om (potentiële) nieuwe soorten voor Nederland te voorspellen. Wat wordt de volgende nieuwe? De door 1 persoon voorspelde Moabmus? Of zit er toch nog een nieuwe yank in het vat? Bonte Zanger zou toch ook wel een hele fijne zijn.
Tot de volgende!
Folkert Jan Hoogstra